نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

• یاسر معرب ¹
• مصطفی نادری ²

¹ پژوهشگر دانشگاه جامع امام حسین(ع)

² دانشجو

چکیده

ارزیابی خطرپذیری، روشی برای تعیین اندازه کمی و کیفی خطرات و پیامدهای ناشی از حوادث احتمالی بر روی افراد، مواد، تجهیزات و محیط­ زیست است. با انجام این کار میزان کارآمدی روش­های کنترلی موجود مشخص شده و داده­های با ارزشی برای تصمیم­گیری در زمینه کاهش خطرپذیری فراهم می­آید. اهداف تصفیه فاضلاب­ها را می­توان به سه گروه عمده، تامین شرایط بهداشتی برای زندگی مردم، پاک نگهداری محیط‌زیست، استفاده مجدد از پساب (فاضلاب تصفیه شده) طبقه­بندی نمود. در دو دهه اخیر میزان استفاده از پساب برای آبیاری محصولات کشاورزی به دلایل افزایش کمبود منابع آب برای کشاورزی، حصول اطمینان از اینکه مخاطرات بهداشتی و تخریب خاک در استفاده از پساب برای آبیاری محصولات کشاورزی با در پیش گرفتن و عملی نمودن احتیاط‌های لازم و رعایت استانداردهای توصیه شده به حداقل خواهند رسید و همچنین درستی عمل از جنبه‌های اجتماعی ـ فرهنگی افزایش یافته است. در این تحقیق خطرپذیری­های که تصفیه­خانه­های فاضلاب شهری می‌توانند ایجاد کنند، مورد ارزیابی قرار گرفت. هدف از این تحقیق ارزیابی خطرپذیری‌های تصفیه­خانه­ها با روش­ها و فنون به روز و ارایه راه­کارهای کنترلی به منظور مدیریت این خطرپذیری­ها است. در این تحقیق ابتدا از طریق بازید و اخذ نظرات کارشناسان محیط­زیست خطرپذیری­های که تصفیه­خانه­های فاضلاب شهری ایجاد می­کنند شناسایی شد. در ادامه با استفاده از روش تحزیه و تحلیل مقدماتی خطرات میزان خطرپذیری، هر انحراف یا حادثه مشخص شد. طبق نتایج ارزیابی خطرپذیری بر اساس روش PHA، قبل از انجام اقدامات اصلاحی 22 خطرپذیری زیست‌محیطی شناسایی شد که 11 خطرپذیری با اولویت خیلی بالا، 8 خطرپذیری با اولویت بالا، 2 خطرپذیری با اولویت متوسط و 1خطرپذیری با اولویت ضعیف می‌باشد. به عبارت دیگر 50 درصد از جنبه­ها در سطح خطرپذیری خیلی بالا قرار دارند که بعد از اقدامات اصلاحی 2 خطرپذیری با اولویت بالا، 13 خطرپذیری با اولویت متوسط و 7 خطرپذیری با اولویت پایین تبدیل می­شود. که در نهایت می‌توان گفت با اقدامات اصلاحی می­توان خطرپذیری‌های بسیار بالا را با اقدامات اصلاحی کاهش داد.

کلیدواژه‌ها

• ارزیابی خطرپذیری
• بهداشت
• ایمنی
• محیط‌زیست